Dag van de operatie

Spullen om mee te nemen naar het ziekenhuis:

• Tweetal pyama's;
• T-shirts;
• Schoon ondergoed;
• Smartphone met oplader (evt. apps waarmee je woorden groot kunt tonen bv. Whiteboard en BigWord);
• Boeken om te lezen;
• Puzzel boekjes;
• Kladblok en pen als communiceren lastig is;
• Lippenbalsem.

De dag is daar en om 10:30u heb ik me gemeld in het ziekenhuis.

Hierbij werd ik begeleid naar een eigen kamer op de chirurgische opname unit.

Mijn kamer in het Amphia ziekenhuis.

Voor de operatie.

De diepe beet.

Er werd nog meteen afspraak gemaakt met de kaakchirurg om vragen te stellen.
Hierbij heb ik nog bevestigd dat het alleen om de onderkaak gaat en de verstandskiezen.

Hierna tot 13:00u gewacht en de operatie werd 1 uur uitgesteld tot 14:00u.
Om 14:00u mocht ik me gaan voorbereiden en kreeg ik een bakje pillen voor de napijn en om rustig te worden. Het operatiepakje aangedaan en dan wordt je naar de operatie voorbereidingskamer gebracht in je bed.

In de voorbereidingskamer zie je nog heel even de kaakchirurg. Het infuus wordt ingebracht en dan wordt je de OK ingereden.

In de OK wordt je overgeplaatst naar de operatietafel. Hier worden nog een aantal vragen gesteld voor welke operatie je hier bent om te bevestigen dat je weet wat er gaat gebeuren en ter bevestiging van de chirurgen. Niet dat je been er ineens af is na de operatie ^^.

'Waarvoor ben je hier?'
:'Onderkaak osteotomie!'
'Klopt, en wat nog meer?'
:'En mijn verstandskiezen moeten er alle 4 uitgesneden worden'
'Goed, dan gaan we aan de slag!'

Na wat vragen over wat ik doe voor mijn werk krijg ik een mondkapje op waardoor je suf wordt en tegelijkertijd het narcose middel via je infuus wordt ingebracht verlies je je tijdsbesef en val je in slaap.

Meteen na het inslaap vallen wordt je wakker, want je bent bewusteloos geweest.
Het laatste wat ik hoorde was:
'De operatie is klaar Pim!'

De operatie ging van start om 15:30u en duurde tot 17:15u c.a. 1 uur en 45 minuten.

Ik werd om 18:00u wakker in de uitslaap ruimte van de operatie voorbereidingskamer naast andere patienten.

Het eerste gevoel is suf en ik heb de hele tijd bloed overgegeven. Omdat ik bloed heb ingeslikt tijdens de operatie. Na veel medicatie tegen misselijkheid te hebben gekregen bleef ik overgeven. Het bloed moest eruit.

Even later werd ik teruggebracht naar mijn kamer. Mijn familie kwam aan het einde van de dag nog even langs. Maar ik was niets waard, alleen maar misselijk, suf en bloed overgeven.